- intemperiae
- intempĕrĭae, ārum, f.
[st2]1 [-] Cato. intempéries.
[st2]2 [-] Plaut. Gell. emportements, fureurs, frénésie.
* * *intempĕrĭae, ārum, f. [st2]1 [-] Cato. intempéries. [st2]2 [-] Plaut. Gell. emportements, fureurs, frénésie.* * *Intemperiae, intemperiarum. Cato. Travail d'esprit qui ne laisse point l'homme en repos, principalement quand il luy vient des remors de conscience.\Quae intemperiae nostram agunt familiam? Plaut. Quelle fureur? etc.\Intemperies. L'indisposition du temps, L'intemperature. Columel. Propter intemperiem solis aut anni.\Foedus insequens annus seu intemperie caeli, seu humana fraude fuit. Liu. Pour l'indisposition de l'air, ou du ciel.\Intemperies amici. Cic. La fureur ou folie d'un ami, L'injure excessive.
Dictionarium latinogallicum. 1552.